“Canı fena halde sıkılan bir değersizin aklına gelecek ilk şeydir bir diğerine ölümcül zararlar vermek. Hep ezilmiştir ve her an intikam peşindedir.

Bir değersiz ölümüne sever ve sonunda mutlaka bir şeyleri öldürür. Ana rahmine düşmeden başlar onun vahşi öyküsü. Güçlünün önünde vecd ile secde etmekten çekinmeyen bir değersiz bu aşağılanmanın hesabını sorabileceği kendinden daha zayıf bir değersiz bulabilmek için sürekli pusuda bekler.

Kadın olsun, erkek olsun, bebekliğinde her iki değersiz türü de zorla koparılmıştır memeden. Kimi de o kadar farkındadır ki uğradığı lanetin, hiç emmez annesini. Genlerinin tıka basa dolu olduğunu bildiği değersizliği bir de ağzına sağılacak hastalıklı sütle beslemek istemez…”